Tanzimat dönemi sanayileşme açısından, geniş çapta ihtiyaç duyulan malları imal etmek amacıyla tesis kurma politikalarının hayata geçirildiği bir dönem olmuştur. Bu dönemde, esas itibariyle Osmanlı Devleti bir sanayi hamlesi yapmak istemiştir. Bu bağlamda İstanbul’da Zeytinburnu-Küçükçekmece arasındaki sahil bandına yeni fabrikalar kurulmuş, bu arada İzmit’te de büyük bir kumaş fabrikası tesis edilmiştir. Bu kitabın konusunu oluşturan Hereke Fabrikası, bir nevi özel girişim olarak dönemin seraskeri Hasan Rı

Arap Ortadoğu’su ile sınırlı Doğu tasavvuruna sahip pek çok metinden farklı olarak oryantalizmin Osmanlı’ya bakışını, bu bakışın arka planını, içerdiği problemler ile sonuçlarını içeren bir özgünlüğe sahip olan elinizdeki eser, oryantalizmi bilimsel-akademik bir çalışma alanı olarak sınırlayan bakış açılarına karşı kavramın modern Batı toplumuna egemen bir bilgi sistemi olduğu ve oryantalizmin tarihsel açıdan özellikle Osmanlı realitesinin göz önünde bulundurulduğu bir çerçevede ele alınması gerektiği fikir

Süreyya Paşa, yaşadığı dönem gibi renkli ve çok yönlü bir kişiliktir. Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e birçok önemli görevde bulunan Süreyya Paşa’nın 81 yıllık hayatı askerî, siyasî, ticari, yazarlık yönü ve özel yaşamı ayrıntılı olarak incelenmiştir. Süreyya Paşa’nın en dikkat çekici ve bilinen yönü, sosyal ve kültürel faaliyetleridir. Özellikle İstanbul’un Anadolu yakasında birçok yerde kendisinin izlerini görmek mümkündür. Çalışmada, II. Abdülhamid, II. Meşrutiyet ve Cumhuriyet dönemlerini yaşamış, imparatorl

Vakıf kurumu, hayır işlerinin ve kamu faaliyetlerinin yürütülmesinde genel olarak İslam toplumlarında özelde ise Osmanlı İmparatorluğu’nda yaygın ve etkin bir kurum olarak -kültürel, ekonomik, politik ve sosyal alanlarda- birçok araştırmanın konusunu teşkil etmektedir. Tahta bulunan padişahın başta annesi, hanımları, kızları ve kız kardeşleri imparatorluğun birçok yerinde kurmuş oldukları vakıflar aracılığıyla hem kendi dönemlerinde hem de vefatlarından sonra hayırseverlikle yâdedilmeyi başarmışlardır. Vakı

Millî Mücadele öncesinde Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı sebebiyle halk perişan bir vaziyette bulunmakta yeni bir savaşı kaldıracak güce sahip görünmemektedir. Ayrıca kaynakların çoğu tüketildiğinden yapılacak bir savaşta en büyük problemlerden birisi ordunun yedirilip içirilmesi, beslenmesi yani iaşesi olacaktır. Ordu terhis edilmiş, Doğu Anadolu’daki mevcut bir askeri birlik istisna düzenli bir ordudan bahsetmek mümkün görünmemektedir. Mustafa Kemal Paşa, Nutuk’ta ülkenin içerisinde bulunduğu durumu;

Bir saray mensubunun XVI. yüzyıl sonları ile XVII. yüzyıl başlarına ait olan evkafını konu alan bu çalışmanın kahramanı Osman Ağa'dır. Enderun'da yetişen ve yaşamının büyük kısmını Topkapı Sarayı'nda geçiren ağa, III. Murad, III. Mehmed ve I. Ahmed dönemlerinde devlet hizmetinde bulunmuştur. Arşiv kayıtlarına yansıyan bilgilerden Enderun Hazinesi Kethüdası, Hazinedarbaşı ve Bâbüssaâde ağası olarak hizmet ettiği anlaşılan ağanın ayrıca toplumsal ihtiyaçları gidermek üzere iki vakıf kurduğu saptanmıştır. İpsa

Türkiye'de Ermeniler üzerine yapılan çalışmalar 1878 yılında imzalanan Berlin Antlaşması’ndan sonra başlayan ve 1915 tehcirine kadar cereyan eden olaylarla sınırlı kalmıştır. Bu tarihten önce Ermenilerin yerleşim yerleri, nüfus ve sosyo-ekonomik durumları hakkında yapılan çalışmalar yok denecek kadar azdır. Oysa Türklerle Ermenilerin ilişkileri Anadolu’nun ilk fetih yıllarından başlar. Bu dönem içinde geniş bir kültür alışverişine ve yüksek bir birlikte yaşama tecrübesine örnek oluştururlar. Türkler ve Erme

Cevat Çobanlı Paşa; 18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi'nin kazanılmasını sağlayan Müstahkem Mevki’nin kahraman kumandanı ve mütareke devrinin en zor zamanlarında Osmanlı genelkurmay başkanıdır. Cevat Paşa'nın Mustafa Kemal’in Anadolu'ya gönderilmesindeki rolü ihmal edilmiştir. Millî Mücadele'ye gizli ve açık desteğinden dolayı da Malta'ya sürülmüştür. Yakın zamanlara kadar adeta unutulmuş olan Cevat Paşa'nın hayatının aydınlatılması hem Çanakkale Muharebeleri'nin hem de Millî Mücadele'nin bilinmesi açısından ön

Yeni Türk devleti, milli bekayı güvence altına almak ve milleti ileri ülkelerin refah seviyesine çıkarmak için topyekûn bir yenileşme ve kalkınma seferberliğine girmiştir. Bu seferberlikte eğitim stratejik bir öneme sahiptir. Eğitimin “aslî unsuru” öğretmenlerdir. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e göre öğretmenler bir milletin hür ve müreffeh bir insan topluluğu haline gelebilmesi için olmazsa olmazdır. O eğitime ve öğretmene verdiği önemi, 1921 yılında düşmanın top seslerinin Ankara’da duyulduğu günlerde bir Ma

Orta Çağ 8 yüzyıldan başlayan ve 14 yüzyıla değin devam eden uzun bir dönemi kapsamaktadır. Bu kadar uzun bir dönem de akla birçok soru getirmektedir. “Avrupa Orta Çağ’da mı doğmuştu?” ya da “sonraki gelişmeler veya yenilgiler Orta Çağ’ın sonu muydu?”, “Doğu dünyası bu dönemde Rönesans yaşadı mı?” Bu kitap, farklı başlıklar altında bu uzun döneme farklı pencerelerden yaklaşmaktadır. İlk başta Orta Çağ’ın ilginç yüzlerinden ittifak evliliklerinin, ünlü örneklerinden olan Otto Hanedanı dönemindeki prestij evl

Osmanlı İmparatorluğu 700 yıllık süreç içerisinde, değişen şartlara karşı pek çok müessesesinde yeniliklere gitmiştir. Taşrada temel idarî birimi olan sancakların idaresi de sürekli değişim içerisinde olmuştur. Çalışmamızda esas olarak, 1845 yılından, İmparatorluk sathında yeni bir idarî düzenlemeye, vilayet esasına geçilen 1864 yılına kadar geçen süredeki gelişmeler ele alınmıştır. Tanzimat’ın Diyarbekir, Erzurum ve Trabzon Eyaletlerinde uygulanmaya başlanmasını müteakiben karşılaşılan zorluklardan kısaca

Gürcistan; kuzeyinde Kafkas dağları ve Rusya, güneyinde Türkiye ve Ermenistan, doğusunda Azerbaycan, batısında Karadeniz'in bulunduğu bir ülkedir. Gürcistan toprakları önemli ulaşım ve ticaret yolları üzerinde yer alması sebebiyle tarih boyunca birçok devletin ilgi odağı olmuştur. Roma, Bizans, İran, Arap, Türk ve Rus devletleri burayı idareleri altına almak için mücadele etmiştir. Osmanlı Devleti'nin Gürcistan topraklarındaki hâkimiyet mücadelesini anlatan birçok eser yazılmıştır. Bu eserlerden birisi de

Ahmet Acar’ın “Osmanlı-İran Diplomasisi, Tahran Büyükelçiliği’nin Kuruluşu” başlıklı çalışması, yakın dönem diplomasi tarihimizin şimdiye kadar üzerinde pek az inceleme ve araştırma yapılmış önemli bir dönemini arşiv belgeleri ışığında aydınlığa kavuşturuyor. Osmanlı dönemi Türk-İran ilişkilerinin yaklaşık beş yüz yıllık idari, askeri, siyasi ve diplomatik tarihini geniş bir özetle ortaya koyan Acar, Osmanlı ve İran devletleri arasındaki diplomatik ilişkileri geçici temsilcilikler düzeyinden “daimi e

“…saf gümüşten imal edilmiş ve 400 Roma ratlı ağırlığındaki küre hazır olduğunda yedi iklimi ve yedi iklimin kapsadığı kara parçalarını, kıyı şeritlerini ve iç kesimleri, dünyanın yerleşime elverişli olan ve olmayan bölgeleri, yerleşim yerleri arasındaki mesafeleri, körfezleri ve denizleri, nehir yatakları ve havzaları hakkında kesinleştirilmiş olan bilgileri ve doğruluğu kanıtlanmış ölçüm ve mesafelerini, çizim tahtasındaki modele uygun bir şekilde, hiçbir farklılık yapılmaksızın yuvarlak gümüş dünya

Sağır, dilsiz ve âmâlar, insanlık tarihiyle birlikte dünyada var olmuşlar; fakat uzun süre toplumsal hayatta istenilen değeri görememişlerdir. Bununla birlikte sağır dilsizler Osmanlı sarayının, gizli bilgilerin sızmasının engellenmesi için vazgeçilmez hizmetkarlarından olmuşlardır. Ayrıca cellatlık gibi kritik ve yerine getirilmesi zor görevlerin aranılan isimleridirler. Osmanlı Devleti, sağır dilsizleri ötekileştirmek yerine dezavantajlarını avantaja çevirerek onları sosyal hayatın yanı sıra devlet hayatı

Osmanlı Mülkü'nün Tarihi Coğrafyası, I. Dünya Savaşı sırasında Celal Nuri [İleri] tarafından Osmanlı Türkçesi ile kaleme alınmış bir yapıt. Batı'da 1700'lü yıllarda tarihi coğrafya ismiyle verilmeye başlayan öncü eserlerin bu topraklarda, Devlet-i ‘Aliyye'nin son demlerinde aks-i seda bulmuş bir ifadesi. Bu eseri, çağının diğer çalışmalarından farklı kılan özelliği ise imparatorluğun tarihi coğrafyasına odaklanıyor olması. Özellikle Rum kavramı ile Osmanlı mülkünün egemenlik sahasının sınırlarını çizen yaza